Duża historia małego liceum

Trzeciego września 2012 roku minęło dwadzieścia lat od uroczystej inauguracji nowo utworzonego Liceum Ogólnokształcącego w Brańsku. Wzniosła i radosna była to chwila, nie tylko w społeczności szkolnej, lecz także w całym mieście. Wydarzenie to, oprócz nadziei na poprawę sytuacji oświatowej, miało tez w sobie posmak sprawiedliwości dziejowej, gdyż wieńczyło marzenia i trud wielu brańszczan, którzy pomogli dziełu temu się ziścić.

Zrozumiałym jest, iż brak średniej szkoły w mieście zmuszał rodziców kształcących dzieci do o wiele większego wysiłku fizycznego, aniżeli w innych miejscowościach, w których istniały już szkoły średnie (Ciechanowiec, Rudka, Bielsk Podlaski itp.). Narażał też samą młodzież na utratę czasu (dojazdy do szkoły) i nie mały trud.

Dlatego już dużo wcześniej (początek lat 60-tych) poruszano ten problem podczas obrad Miejskiej Rady Narodowej w Brańsku. W efekcie zwrócono się z prośbą do Kuratora Oświaty w Białymstoku o utworzenie szkoły średniej w Brańsku. Odpowiedź kuratora do dzisiaj budzi emocje wśród tych, którzy zapoznali się z jej treścią. Brzmiała bowiem – Brańsk nie jest miejscem właściwym do wychowania młodzieży – a więc odmowa. Chodziło oczywiście o rozliczenie za opór znacznej części społeczeństwa miasta i okolic wobec tworzenia sowieckiego ustroju w naszej ojczyźnie po II Wojnie Światowej. Komunistyczne władze długo nie mogły zapomnieć udziału brańszczan w oddziałach i siatce zbrojnego oporu NSZ – NZW i AK- AKO –WIN.

Bezkrwawa rewolucja przełomowa roku 1989/90 obudziła na nowo nadzieję i chęć działania także w społeczeństwie brańskim. Szczególnie zaś wśród grupy dość młodych wówczas jeszcze ludzi, którzy nie godzili się z porządkiem do niedawna istniejącym. Wprowadzona z dniem 8 marca 1990 roku Ustawa o Samorządzie Terytorialnym, sytuowała w o wiele korzystniejszej roli społeczności lokalne wobec urzędów państwowych. Zachęcała do brania własnych spraw w swoje ręce. Jednakże pierwsze dwa lata (rok 1990 i 1991) we wspólnym miejsko – gminnym samorządzie zaprzepaszczone zostały na nieustanne spory pomiędzy radnymi z miasta i ze wsi, oraz na walkę o władzę. W tej sytuacji oddolnie zorganizował się Komitet na Rzecz Brańska, który za cel postawił sobie uporządkowanie sytuacji w mieście. Cel ten został wkrótce osiągnięty poprzez powrót do historycznej (niemal 500-letniej) tradycji funkcjonowania odrębnego od wsi samorządu miejskiego. Na tej fali zdynamizowały się bardzo nastroje społeczne. Zaowocowały one wśród wielu innych inicjatyw równoczesnym zawiązaniem się dwóch ważnych komitetów, mających służyć sprawom brańskiego szkolnictwa. I tak oto 6 listopada 1991 roku, szesnastu zebranych mieszkańców Brańska, a wśród nich dyrektor szkoły Teresa Witkowska i jej zastępca Jan Niewiński, powołało do działania Komitet Organizacji Liceum Ogólnokształcącego w Brańsku i Społeczny Komitet Budowy Stadionu przy szkole w Brańsku. Działanie komitetów ruszyły pełną parą.

Już niespełna dwa tygodnie później, 15 listopada, Dyrektor Szkoły w Brańsku i Rada Rodziców (za komitet organizacyjny LO) wystosowała pisma do Kuratora Oświaty i Wychowania w Białymstoku z wnioskiem o utworzenie Liceum Ogólnokształcącego, na bazie istniejącej Szkoły Podstawowej w Brańsku. Jednakże pierwsze odpowiedzi kuratorium nie były obiecujące. Podważana była zarówno potrzeba, jak i zasadność tworzenia liceum, wśród argumentów za tym pojawiały się między innymi uwagi o bliskości szkół średnich w ościennych miejscowościach.

Tymczasem w końcu lutego 1992 roku w „secesyjnych” wyborach do rad gmin, wyłoniona została nowa Rada Miejska w Brańsku. Zaś 7 marca 1992 roku na Burmistrza Miasta Brańsk wybrany został nauczyciel brańskiej szkoły – Mieczysław Korzeniewski – Przewodniczący Komitetu na Rzecz Brańska oraz członek Komitetu Organizacyjnego Liceum Ogólnokształcącego w Brańsku i Przewodniczący Społecznego Komitetu Budowy Stadionu przy szkole w Brańsku. A więc „siły napędowe” tworzenia liceum znacznie wzrosły, tym bardziej, że Przewodniczącym Rady Miejskiej w Brańsku obrany został również nauczyciel –Wojciech Ostrowski.

Wkrótce potem, w miesiącach marzec-maj, doszło do kilku spotkań przedstawicieli komitetu organizacyjnego i burmistrza z kuratorem i samego burmistrza z kuratorem. Członkostwem w komitecie i swym proboszczowskim autorytetem działania te bardzo wspierał ks. Roman Wodyński. Nie bez znaczenia pozostawał fakt dynamicznej i pełnej wiary osobowości przewodniczącego komitetu – Pana Ludwika Włostowskiego. Nie czekając na ostateczną decyzję kuratora, komitet rozpoczął akcję propagandowo-agitacyjną w okolicznych szkołach, wraz ze zbieraniem wstępnego akcesu. Tymczasem w rozmowach „w cztery oczy” burmistrza z kuratorem, rozwiane zostały na przełomie kwietnia i maja wszelkie wątpliwości, co do przeszkód w utworzeniu liceum w Brańsku i uzgodniony został harmonogram niezbędnych działań. Kurator ze zrozumieniem odniósł się zarówno do historii starań oraz wielkiej determinacji władz samorządowych, komitetu organizacyjnego i dyrekcji Szkoły Podstawowej w Brańsku.

Według przyjętych ustaleń, kolejnym krokiem i niezbędnym wymogiem prawnym było podjęcie stosownej uchwały przez Radę Miejską. 19 czerwca 1992 roku Rada Miejska w Brańsku pod przewodnictwem Pana Wojciecha Ostrowskiego przyjęła Uchwałę Nr VI/28/92 w sprawie przyjęcia zadania zleconego – prowadzenia Liceum Ogólnokształcącego w Brańsku. Tym samym spełnione zostały wszystkie wymogi prawne dla wydania pozytywnej decyzji kuratora, co też nastąpiło. Zarządzona przez dyrektora szkoły rekrutacja przebiegła sprawnie w obowiązującym prawnie trybie – egzaminu do I klasy liceum ogólnokształcącego. W sierpniu w ostatecznym kształcie uformowany został 15-osobowy skład Rady Pedagogicznej do nowo utworzonego Liceum Ogólnokształcącego w Brańsku.

Dyrektorem liceum i szkoły podstawowej został dotychczasowy zastępca dyrektora szkoły podstawowej – Pan Jan Niewiński, a jego zastępcą Pan Wojciech Ostrowski. Wychowawcą kl. I LO – Pan Czesław Sokołowski.

Pierwszy dzwonek roku szkolnego 1992/1993 rozbrzmiał 3 września, a dźwięk jego był radosny jak nigdy wcześniej. Obwieścił bowiem historyczną chwilę – początek nowej epoki oświatowej w dziejach naszego miasta. Uroczystości rozpoczęły się mszą świętą w parafialnym kościele. Wzięło w nich udział wielu gości spoza miasta na czele z Kuratorem Oświaty i Wychowania w Białymstoku – Piotrem Litermusem i wicewojewodą białostockim – Aleksandrem Usakiewiczem (również ówczesnym posłem do Sejmu R.P.). Ale co najważniejsze – przybyła duża rzesza brańszczan, także tych, którzy opuścili już miasto swym miejscem zamieszkania. Przedstawiciele różnych gremiów wygłosili piękne przemówienia. Każdy miał możliwość wpisać swe życzenia do nowo założonej kroniki LO.

Również pozytywny finał nastąpił w równocześnie zainicjonowanym dziele budowy stadionu przy szkole w Brańsku. Miało to kapitalne znaczenie dla utworzenia właściwej bazy materiałowej, niezbędnej do funkcjonowania obu szkół. Budowa stadionu ukończona została w 1996 roku.

Aby oddać pełną prawdę, wspomnieć należy, że nie brakowało także chwil trudnych, zaprawionych goryczą. Jak to w życiu bywa, także i w tej sprawie pojawiły się głosy krytyki, siania zwątpienia, uszczypliwości. Utonęły one jednak szybko w fali niewątpliwego sukcesu. Dlatego tym bardziej warto przytoczyć ku pamięci potomności nazwiska tych, którzy przybyli na pierwsze zebranie 6 listopada 1991 roku, aby dać początek nowej, pięknej karty historii w dziejach Brańska. Oto lista obecności na tym zebraniu:

Anusiewicz Ryszard, Bolesta Edward, Charyton Ewa, Jakimium Jarosław, Korzeniewski Mieczysław, Ostrowski Grzegorz, Podolszański Józef, Pietraszko Jan, Rosicka Anna, Romaniuk Zbigniew, Szepietowski Leszek, Włostowski Ludwik, Zajączkowski Jan, ks. Roman Wodyński, dyr. Szkoły Teresa Witkowska, z-ca dyr. Jan Niewiński.

I ta oto, jak w pięknej klasycznej bajce zakończył się ważny epizod w historii Brańska – walka o Liceum Ogólnokształcące. Jeszcze raz potwierdziła się stara prawda, że zgodne, wytrwałe działanie nawet kilku osób znaczy o wiele więcej, aniżeli grzeczne, apatyczne czekanie wszystkich, że zrobią to za nas inni.

Opracował:
Mieczysław Korzeniewski

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *